Gili T
Door: John Flemington
Blijf op de hoogte en volg John
22 April 2014 | Indonesië, Gili Trawangan
Beste allemaal,
De week is voorbij gevlogen.
We hebben een week vertoefd op het fantastische eiland Gili Trawangan, dat eerder geschreven wordt met Gili T.
De eerste twee dagen hebben we lekker aan het strand gelegen en in de zee gezwommen. Ook hebben we die twee dagen 's avonds opgetrokken met twee andere Nederlanders. Zo hebben we de sunset gezien en gegeten op het food court, een plein met vele kraampjes van lokaal (met soms een toeristische invloed) eten.
Na deze twee dagen begon de duikcursus. Het begon door vooraf huiswerk te doen: de eerste drie hoofdstukken bestuderen en opgaven van maken. De eerste dag werd deze theorie besproken, om daarna de duikoefeningen uit te voeren in het zwembad.
De tweede dag stonden twee duiken gepland van 12 meter en de derde dag ook 2, maar dan van 18 meter diep. Twee duiken gingen niet helemaal zoals het zou horen. De laatste duik ging helemaal top. Ook het klaren kreeg ik bij iedere duik beter onder de knie, saneb met de buoyancy (drijfvermogen).
Na de duiken was het alleen nog de theorie toets, dat ik met 3 fouten haalde. Kortom, de SSI Open Water Diver heb ik gehaald.
Toen was het alweer zondag. Samen met Tom hadden we besloten om heel het eiland te zien op de fiets. Op de Gili eilanden zijn namelijk gemotoriseerde voertuigen op het land niet toegestaan. Alles gaat dus te voet, met de fiets of paard met wagen.
Nadat we het hele eiland hadden afgereisd, was een lekker fruitcoctail en een biertje aan het strand wel verdiend. 'S avonds hebben we een film gepakt: "The Wolf of Wall Street" met de sterrenhemel boven je en vijf meter achter je hoor je de zee tegen de branding klotsen. Mooi om op die manier van een filmavond te geniete.
Maandag, tweede paasdag in Nederland en een spannende dag voor Tilburg en omstreken. Mogelijk dat Willem II die dag zou gaan promoveren als kampioen. Na een rustige dag op het strand gelegen te hebben, heb ik 's avonds de kampioensstrijd op de voet gevolgd via twitter. Ondertussen was de belofte met Tom gemaakt dat als de Tilburgse club kampioen zou worden, ik in het tricolores shirt zou gaan stappen. En ja, na twee uur twitter volgen, maakt belofte trots in plaats van schuld.
Eigenlijk had ik dat veel eerder op de vakantie kunnen doen. Wij werden door het shirt snel herkend door andere Nederlanders. Uiteindelijk hebben we een mooie avond gehad met 6 Nederlanders. Het was dan natuurlijk ook weer later geworden dan wat het plan was.
De dag erop moesten we er vroeg uit. We hadden de boot van 8 uur nodig om daarna met de pendelbus naar Mataram te gaan.
Het woord "pendelbus" betekent in Indonesie heel wat anders dan in Nederland. Het was namelijk een klein touringbusje die volgepropt werd met 12 mensen met de bagage boven op het dak. Nadat twee mensen afgezet waren in Senggigi, is het hier gebruikelijk dat de bus weer vol is voordat het verder gaat. Na een uur rondrijden in Senggigi hadden ze 4 nieuwe "slachtoffers" gevonden. Met 10 mensen zat de bus al vol, dus gebruik je creativiteit hoe je daar nog vier mensen bij propt. Het was mogelijk volgens de leiding, want in mataram gaan drie mensen eruit. Tsja, het werd dus een halfuur oncomfortabel rijden
totdat wij gelukkig tot de drie hoorden die eruit gingen...
Nu hebben we ingecheckt in een guesthouse in Mataram om morgen door te vliegen naar Jakarta. Het einde van de vakantie is (helaas) in zicht.
Groeten,
John
De week is voorbij gevlogen.
We hebben een week vertoefd op het fantastische eiland Gili Trawangan, dat eerder geschreven wordt met Gili T.
De eerste twee dagen hebben we lekker aan het strand gelegen en in de zee gezwommen. Ook hebben we die twee dagen 's avonds opgetrokken met twee andere Nederlanders. Zo hebben we de sunset gezien en gegeten op het food court, een plein met vele kraampjes van lokaal (met soms een toeristische invloed) eten.
Na deze twee dagen begon de duikcursus. Het begon door vooraf huiswerk te doen: de eerste drie hoofdstukken bestuderen en opgaven van maken. De eerste dag werd deze theorie besproken, om daarna de duikoefeningen uit te voeren in het zwembad.
De tweede dag stonden twee duiken gepland van 12 meter en de derde dag ook 2, maar dan van 18 meter diep. Twee duiken gingen niet helemaal zoals het zou horen. De laatste duik ging helemaal top. Ook het klaren kreeg ik bij iedere duik beter onder de knie, saneb met de buoyancy (drijfvermogen).
Na de duiken was het alleen nog de theorie toets, dat ik met 3 fouten haalde. Kortom, de SSI Open Water Diver heb ik gehaald.
Toen was het alweer zondag. Samen met Tom hadden we besloten om heel het eiland te zien op de fiets. Op de Gili eilanden zijn namelijk gemotoriseerde voertuigen op het land niet toegestaan. Alles gaat dus te voet, met de fiets of paard met wagen.
Nadat we het hele eiland hadden afgereisd, was een lekker fruitcoctail en een biertje aan het strand wel verdiend. 'S avonds hebben we een film gepakt: "The Wolf of Wall Street" met de sterrenhemel boven je en vijf meter achter je hoor je de zee tegen de branding klotsen. Mooi om op die manier van een filmavond te geniete.
Maandag, tweede paasdag in Nederland en een spannende dag voor Tilburg en omstreken. Mogelijk dat Willem II die dag zou gaan promoveren als kampioen. Na een rustige dag op het strand gelegen te hebben, heb ik 's avonds de kampioensstrijd op de voet gevolgd via twitter. Ondertussen was de belofte met Tom gemaakt dat als de Tilburgse club kampioen zou worden, ik in het tricolores shirt zou gaan stappen. En ja, na twee uur twitter volgen, maakt belofte trots in plaats van schuld.
Eigenlijk had ik dat veel eerder op de vakantie kunnen doen. Wij werden door het shirt snel herkend door andere Nederlanders. Uiteindelijk hebben we een mooie avond gehad met 6 Nederlanders. Het was dan natuurlijk ook weer later geworden dan wat het plan was.
De dag erop moesten we er vroeg uit. We hadden de boot van 8 uur nodig om daarna met de pendelbus naar Mataram te gaan.
Het woord "pendelbus" betekent in Indonesie heel wat anders dan in Nederland. Het was namelijk een klein touringbusje die volgepropt werd met 12 mensen met de bagage boven op het dak. Nadat twee mensen afgezet waren in Senggigi, is het hier gebruikelijk dat de bus weer vol is voordat het verder gaat. Na een uur rondrijden in Senggigi hadden ze 4 nieuwe "slachtoffers" gevonden. Met 10 mensen zat de bus al vol, dus gebruik je creativiteit hoe je daar nog vier mensen bij propt. Het was mogelijk volgens de leiding, want in mataram gaan drie mensen eruit. Tsja, het werd dus een halfuur oncomfortabel rijden
totdat wij gelukkig tot de drie hoorden die eruit gingen...
Nu hebben we ingecheckt in een guesthouse in Mataram om morgen door te vliegen naar Jakarta. Het einde van de vakantie is (helaas) in zicht.
Groeten,
John
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
