Loslopend wild aangekomen

Beste allemaal,

Het loslopend wild is aangekomen in Jakarta! De vlucht is goed gegaan. Op de vlucht van Schiphol naar Dubai zat enkele rijen verder een bn'er: Jeroen van der Boom.

Nadat ik geland was in Jakarta, de visa geregeld was en de koffer opgehaald, kon ik op zoek gaan naar Tom met, zoals afgesproken, een vel in de hand genaamd "Tom Bally". Na een lange zoektocht was ik de taxi chauffeurs beu en met een belletje na Tom stond hij een minuut later voor me met een vel in de hand: "The Flem
Pas op! Loslopend wild"

Nadat we de spullen gedropt hadden, zijn we naar de grootste mall van Indonesië gegaan voor eten: Grand Indonesia.
Het werd een pittige, maar vooral lekkere Thaise curry gerecht met de eerste portie rijst van de vakantie.

Het plan was om daarna naar de skybar te gaan. Helaas was deze gesloten, dus proberen we het teneinde van de vakantie nog een keer.
Toen hebben we besloten om het verlangde biertje te gaan drinken in een pizzabar, waar op maandag een bieractie is (omgerekend 0,70 eurocent).
Daarna, om 1 uur in de nacht, ging het lampje uit... Ik vind dat ik vanaf de landing al goed in het tijdritme zit. Ik vind het dan juist vreemd dat het in Nederland 5 uur vroeger is....

De eerste nachtrust is goed verlopen. Met een airco op de kamer is het goed te doen. Alleen om half 5 werd ik wakker van de moskee die ernaast zit. Toch had Tom hierbij de primeur, de anderen die bij Tom zijn geweest zaten toen met schrik rechtop in bed.
Vandaag zijn we naar de immigratiebureau gegaan voor de visum van Tom, waar we nog steeds wachten door alle drukte. Gisteren waren namelijk problemen dat niemand geholpen kon worden en morgen is de eerste verkiezingsdag van Indonesië. Dat betekent dat morgen iedereen vrij is en het bureau dicht zal zijn.
Het plan voor vanavond is om te gaan eten en zwemmen bij een andere Nederlander. Daarna gaan we voetballen met andere internationale mensen die in Jakarta verblijven. Verder zien we nog wel wat de dag gaat brengen.

Na nog geen 24 uur in Indonesië te zijn, heb ik/ hebben we toch al vele dingen meegemaakt waarvan je, netjes gezegd "huh?!" bij denkt. De huh-momenten van de eerste dag zijn:
- 10 taxichauffeurs vliegen op je af om je naar Jakarta te brengen. Ik heb verschillende verkooppraatjes gehoord die ik makkelijk met "Nee" kon afwimpelen, op 1 chauffeur na. Deze bleef me opdringen om me te vervoeren. Met de duidelijkue boodschap "You waste your time and money with me, for you it's better to ask another tourist" heeft hij me toch maar met rust gelaten

- Bijna geen verkeerslichten in de stad. En als die er zijn, wordt daar geen rekening mee gehouden worden

- Geen snelheidsregels

- De enige voorrangsregel die hier geldt, is wie eerst komt, krijgt voorrang. Alleen denken ze allemaal hier dat ze als eerst komen. Toch heb ik alles goed zien aflopen.

- Taxi zonder gordels

- Een chauffeur van een kopaja (een historische bus zonder schokdempers, geen deuren en plexiglas als ruiten) die midden op de weg plotseling stopt om geld te innen voor de mensen die tussendoor ingestapt zijn.
Bij te weinig omzet moesten we eruit zodat hij weer kon omdraaien voor een nieuwe ronde kansen. Tom zei dat ze vaker van de route afwijken bij te weinig klanten

- Stiekem gefotografeerd worden tijdens het eten door een paar indonesische meiden


Kortom, we genieten volop van het leven in Jakarta.
Morgenavond vliegen we door naar Lombok. De vlucht op zich moet al wat worden volgens verhalen...


Sampai Jumpa Lagi,
John en Tom